Τι κάνει ένας παιδιατρικός ενδοκρινολόγος;

Ένας παιδιατρικός ενδοκρινολόγος είναι ένα αρκετά σπάνιο επάγγελμα. Σε πολλά ιατρικά κέντρα, μια τέτοια θέση δεν παρέχεται καν. Αυτό δεν είναι απολύτως σωστό, καθώς η ανάπτυξη και ανάπτυξη του σώματος του παιδιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εργασία των αδένων της εξωτερικής, και ιδιαίτερα της εσωτερικής έκκρισης. Σε περίπτωση που όλες οι αποκλίσεις ανιχνεύονται αρκετά νωρίς, καθίσταται δυνατή η ορθολογική επεξεργασία και η σταθεροποίηση πλήρως του ενδοκρινικού συστήματος. Εάν δεν είναι δυνατή η πλήρης αποκατάσταση των λειτουργικών ικανοτήτων των αδένων, τότε ο παιδιατρικός ενδοκρινολόγος θα συνταγογραφήσει θεραπεία αντικατάστασης ακριβώς στον όγκο στον οποίο αυτό είναι απαραίτητο για ένα συγκεκριμένο παιδί.

Τα ενδοκρινολογικά νοσήματα στα παιδιά βρέθηκαν πρόσφατα όλο και πιο συχνά. Ωστόσο, πολλοί από αυτούς προχωρούν εξωτερικά ανεπαίσθητα. Αυτό συμβάλλει στην επιδείνωση της παθολογικής διαδικασίας και στην μάλλον καθυστερημένη ανίχνευση ενδοκρινικών ασθενειών.

Μία από τις πιο κοινές ασθένειες αυτού του προφίλ στα παιδιά είναι ο διαβήτης. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλά άτομα κάτω των 30 ετών είναι ευαίσθητα σε μόλυνση τύπου Ι από αυτήν τη σοβαρή και επικίνδυνη ασθένεια. Δεν είναι τόσο εύκολο για ένα παιδί να αναγνωρίσει τα πρώτα του συμπτώματα. Οι γονείς πρέπει να προσέχουν εάν το παιδί τους πηγαίνει πολύ συχνά στην τουαλέτα "με μικρό τρόπο". Επιπλέον, τα παιδιά με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι συχνά αισθάνονται διψασμένα και γρήγορα χάνουν βάρος, παρά το γεγονός ότι η όρεξή τους είναι εξαιρετική.

Εάν υπάρχει ακόμη μια μικρή υποψία για την εμφάνιση μιας τόσο σοβαρής ασθένειας, είναι απαραίτητο το παιδί να εξεταστεί από έναν ενδοκρινολόγο. Θα κάνει μια εξέταση αίματος για σάκχαρο, θα συνταγογραφήσει ένα γλυκαιμικό προφίλ (δειγματοληψία αίματος με συχνότητα 3 ωρών για τον προσδιορισμό των ημερήσιων διακυμάνσεων στη συγκέντρωση σακχάρου στο αίμα) και, στη συνέχεια, θα καθορίσει τη δόση της ινσουλίνης που απαιτείται για την αντιστάθμιση του διαβήτη τύπου Ι, εάν εντοπιστεί αυτή η ασθένεια.

Η παθολογία που σχετίζεται με τον θυρεοειδή αδένα είναι επίσης πολύ συχνή στα παιδιά. Οι κύριες ασθένειες που προκαλούνται από τη δυσλειτουργία αυτού του οργάνου είναι ο υποθυρεοειδισμός και ο υπερθυρεοειδισμός. Το πρώτο είδος παθολογίας είναι πιο κοινό. Η κύρια αιτία αυτής της ασθένειας είναι η μειωμένη παραγωγή θυροξίνης από τα θυρεοειδή κύτταρα. Μια παρόμοια κατάσταση μπορεί να παρατηρηθεί σε περίπτωση βλάβης αυτού του οργάνου ή μπορεί να είναι συνέπεια της αφαίρεσης μέρους του. Τα παιδιά με αυτή την ασθένεια έχουν αυξημένο βάρος, μειωμένη όρεξη, τα μάτια τους μπορεί να φαίνονται βυθισμένα, η αντίδραση ενός τέτοιου παιδιού συνήθως αναστέλλεται. Όσον αφορά τον υπερθυρεοειδισμό, αυτή η παθολογία είναι μια αύξηση στην παραγωγή θυρεοειδούς από τα θυρεοειδή κύτταρα. Μια παρόμοια παθολογία εκδηλώνεται από τη μείωση του σωματικού βάρους, την αυξημένη όρεξη, την εφίδρωση, τα μάτια προχωρούν προς τα εμπρός. Ένα τέτοιο παιδί είναι συχνά ευερέθιστο. Η θεραπεία του υπο- και του υπερθυρεοειδισμού σε κάθε περίπτωση, ο παιδικός ενδοκρινολόγος επιλέγει ξεχωριστά. Τις περισσότερες φορές, συνίσταται στο διορισμό θεραπείας αντικατάστασης θυροξίνης (για υποθυρεοειδισμό) ή θυρεοστατίνης (για υπερθυρεοειδισμό). Σε περίπτωση αύξησης της παραγωγής θυροξίνης από τα θυρεοειδή κύτταρα, μερικές φορές είναι απαραίτητο να καταφύγετε σε χειρουργική επέμβαση. Επιπλέον, μια παρόμοια επέμβαση δεν θα πραγματοποιείται πλέον από έναν συνηθισμένο ενδοκρινολόγο. Ποιος θα το κάνει πολύ καλά είναι ενδοκρινολόγος.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ένας παιδιατρικός ενδοκρινολόγος μπορεί να εντοπίσει άλλες ασθένειες: νάνος υπόφυσης, γιγαντισμός και άλλες, αλλά είναι αρκετά σπάνιες.