Έχει σημασία η συνεχής εμπειρία σήμερα;

Η εργασιακή εμπειρία είναι μια περίοδος εργασίας και άλλων χρήσιμων δραστηριοτήτων που ορίζονται από το νόμο, η οποία συνεπάγεται ορισμένες νομικές συνέπειες. Αυτό που περιλαμβάνεται στην αρχαιότητα εξαρτάται από το τι σημαίνει αυτή η ιδέα. Υπάρχουν πολλές ερμηνείες αυτού του όρου, όπως:

- Ασφαλιστική εμπειρία. Λαμβάνεται υπόψη με βάση το πόσο ένα άτομο εργαζόταν βάσει συμβάσεων εργασίας, ως μεμονωμένος επιχειρηματίας, ήταν στο στρατό ή ήταν στη δημόσια διοίκηση. Ταυτόχρονα, οι εργοδότες έπρεπε να αφαιρέσουν τις εισφορές στο συνταξιοδοτικό ταμείο. Λαμβάνεται υπόψη κατά την εκχώρηση σύνταξης γήρατος (επί του παρόντος 5 χρόνια εργασίας αρκούν), για τον υπολογισμό των πληρωμών άδειας ασθενείας, των επιδομάτων ανεργίας και της φροντίδας των παιδιών. Ως εκ τούτου, στις συνθήκες της σύγχρονης αγοράς είναι σημαντικό να λάβετε έναν «λευκό», σωστά εκτελεσμένο μισθό.

- Συνολική διάρκεια υπηρεσίας, η οποία περιλαμβάνει εργασιακή δραστηριότητα, ανεξάρτητα από τυχόν διαλείμματα που επιτρέπονται από το νόμο. Η τελευταία μπορεί να περιλαμβάνει στρατιωτική θητεία, αναπηρία λόγω τραυματισμού ή ασθένειας (ομάδα 1.2), φροντίδα ενός ατόμου με αναπηρία της πρώτης ομάδας ή φροντίδα ενός παιδιού μετά την επίτευξη των τελευταίων 3 ετών. Για να αποκτήσετε το δικαίωμα συνταξιοδότησης, είναι απαραίτητο η συνολική διάρκεια της υπηρεσίας για τις γυναίκες να είναι 20 χρόνια και για τους άνδρες - 25 ετών.

- Ειδική εργασιακή εμπειρία - συγκεντρώνεται όταν εργάζεστε σε ορισμένες συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων για επικίνδυνες βιομηχανίες, περιοχές του Άπω Βορρά και ορισμένες ειδικότητες.

- Η συνεχής εργασιακή εμπειρία είναι ένα σύνολο εργάσιμων ωρών που επιτρέπει μόνο αυστηρά καθορισμένα χρονικά διαστήματα μεταξύ της αποχώρησης από μια εργασία και της απασχόλησης από άλλη. Για παράδειγμα, εάν ένας υπάλληλος παραιτήθηκε από τη δική του ελεύθερη βούληση χωρίς καλό λόγο, τότε η συνέχεια της εμπειρίας διατηρείται για τρεις εβδομάδες πριν από την είσοδο σε άλλη εργασία. Κατά τη μεταφορά από τη μία εργασία στην άλλη, η συνεχής εμπειρία θα διατηρηθεί εάν δεν έχει περάσει περισσότερο από ένα μήνα. Εάν ένας υπάλληλος έχει σταματήσει να εργάζεται στην περιοχή που αναφέρεται στον Άπω Βορρά ή έχει μετεγκατασταθεί από χώρες με τις οποίες η Ρωσική Ομοσπονδία έχει συνάψει συμφωνίες για την παροχή ατόμων μετά την απόλυση από την εργασία σε ορισμένες επιχειρήσεις, τότε μπορεί να δημιουργήσει νέες εργασιακές σχέσεις εντός 2 μηνών χωρίς συνέπειες για την εμπειρία.

Προκειμένου το διάλειμμα μεταξύ της παλιάς και της νέας εργασίας να μπορεί να είναι 3 μήνες και ο εργαζόμενος να μην χάσει τη συνεχή εμπειρία, είναι απαραίτητο να ανήκει στις ακόλουθες κατηγορίες:

- ένα άτομο που έχει χάσει τη δουλειά του σε σχέση με την αναδιοργάνωση ή τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων ·

- έναν υπάλληλο ο οποίος, μετά τη λήξη της προσωρινής αναπηρίας, απολύθηκε από προηγούμενο χώρο εργασίας ·

- Ένας εργαζόμενος που απολύθηκε από την εργασία λόγω αναπηρίας. Μια περίοδος τριών μηνών σε αυτήν την περίπτωση υπολογίζεται από την ημερομηνία ανάκτησης.

- ο εργαζόμενος είναι άτομο που δεν αντιστοιχεί στη θέση του ή δεν μπορεί να εκτελέσει εργασία για λόγους υγείας και, ως εκ τούτου, απολύθηκε.

- το άτομο είναι δάσκαλος δημοτικού που εξαιρείται από τη διδασκαλία λόγω της μείωσης του αριθμού των μαθητών κ.λπ.

Η συνεχής εμπειρία διατηρείται επ 'αόριστον με τη λήξη του συμβολαίου με έγκυες γυναίκες και με παιδιά που έχουν παιδιά κάτω των 14 ετών (παιδιά με αναπηρία κάτω των 16 ετών), εάν οι κυρίες επισημοποιήσουν μια νέα εργασιακή σχέση πριν τα παιδιά φτάσουν τα παραπάνω χρόνια. Επίσης, η περίοδος καταγγελίας δεν έχει οριστεί για όσους παραιτούνται από μόνες τους όταν μεταφέρουν έναν από τους συζύγους σε άλλη περιφέρεια για εργασία και κατά τη λήξη της εργασίας λόγω συνταξιοδότησης (με τη δική τους ελεύθερη βούληση).

Η συνεχής εμπειρία ήταν σχετική έως το 2007, καθώς εκείνη την εποχή, το μέγεθος των πληρωμών λόγω άδειας ασθενείας εξαρτάται από αυτόν. Σήμερα, το ποσό αυτών των παροχών εξαρτάται από τη διάρκεια της υπηρεσίας, δηλαδή από περιόδους κατά τις οποίες ο εργοδότης συγκέντρωσε εισφορές.